خبرگزاری ایلنا طی گزارشی از تحقیق میدانی درباره پوستر بیست و هشتمین جشنواره تاتر فجر چنین نوشته است:
این پوستر توسط خبرنگار حوزه تجسمی ایلنا، به 120 نفر رهگذر عادی در چند خیابان مختلف تهران نشان داده شد که از این تعداد، 102 نفر نتوانستند مفهوم این اثر را درک کنند، برای 14 نفر این طرح آشنا به نظر می‌رسید، دو نفر این پوستر را مرتبط به یک جریانی هنری دانستند و جالب اینکه دو نفر پوستر را به برنامه تئاتری مرتبط دانستند.
هرچند این آمارگیری دقیق، علمی و منطبق بر داشته‌های علم آمار نیست ولی به قول معروف "مشت نمونه خروار است" و این اختلاف فاحش بین موارد بدست آمده را کسی نمی‌تواند روی اشتباه آمارگیری بگذارد پس شاید باید به احترام نادرستی آنچه که آقای دبیر انجام داده‌اند کلاه از سر برداشت، گو اینکه تنها چیزی که برای ایشان و گروه اجرائی بیست و هشتمین تئاتر فجر به هر چیزی توجه داشته‌اند؛ حداقل به پوستر جشنواره بی‌توجه بوده‌اند.
ایلنا در ادامه می نویسد:
پوستر؛ یک مقوله هنری است که کاملا و منطبق بر دیدگاه‌ها و خواسته‌های مردم خلق می‌شود بدان معنا که پوستر باید مخاطب را ضمن درگیر کردن با موضوع خود، محتوای خود را نیز به سرعت به بیننده خود انتقال دهد.
در تعریف پوستر آمده است؛ پوستر باید جذاب، گویا، مختصر و مفید بوده و به خوبی سازماندهی شده باشد. پوستر باید تعداد محدودی از ایده‌های اصلی را بیان داشته و ذهن مخاطب را با داده‌ها و توضیحات اضافی مخدوش نسازد.
در این مقوله فرهنگی هنری یعنی پوستر، یکی از مهم‌ترین مسائل که بسیاری از بزرگان طراحی ایران مانند استاد مرحوم مرتضی ممیز ابراهیم حقیقی، فرشید مثقالی و .... همگی بر آن اصرار داشته اند این بوده که؛ در طراحی یک پوستر همیشه و همواره انتقال مطلب به مخاطب عام از طریق المان‌های تصویری راحت و آسوده باشد و قابل فهم باشد.
به راستی که این ویژگی را پوسترهای جشنواره تئاتر فجر در سالیان گذشته همواره داشتند جز امسال که مرد اول سیاستگذاری تئاتر ایران و حکمران مطلق این عرصه هنری یعنی حسین پارسائی که علاوه‌بر اینکه به صندلی ریاست مرکز هنرهای نمایشی تکیه زده و بر آن جلوس نموده و دبیری جشنواره را نیز عهده‌دار است.
در طراحی پوسترهای جشنواره امسال سعی شده که المان خنده و گریه معروف تئاتر القا شود ولی آیا به راستی این کار را کرده است؟!
قابل ذکر است این پوستر توسط یحیی پاکدل فرزند حسین پاکدل، رییس تاتر شهر طراحی شده است.
این پوستر توسط خبرنگار حوزه تجسمی ایلنا، به 120 نفر رهگذر عادی در چند خیابان مختلف تهران نشان داده شد که از این تعداد، 102 نفر نتوانستند مفهوم این اثر را درک کنند، برای 14 نفر این طرح آشنا به نظر می‌رسید، دو نفر این پوستر را مرتبط به یک جریانی هنری دانستند و جالب اینکه دو نفر پوستر را به برنامه تئاتری مرتبط دانستند.
هرچند این آمارگیری دقیق، علمی و منطبق بر داشته‌های علم آمار نیست ولی به قول معروف "مشت نمونه خروار است" و این اختلاف فاحش بین موارد بدست آمده را کسی نمی‌تواند روی اشتباه آمارگیری بگذارد پس شاید باید به احترام نادرستی آنچه که آقای دبیر انجام داده‌اند کلاه از سر برداشت، گو اینکه تنها چیزی که برای ایشان و گروه اجرائی بیست و هشتمین تئاتر فجر به هر چیزی توجه داشته‌اند؛ حداقل به پوستر جشنواره بی‌توجه بوده‌اند.
ایلنا در ادامه می نویسد:
پوستر؛ یک مقوله هنری است که کاملا و منطبق بر دیدگاه‌ها و خواسته‌های مردم خلق می‌شود بدان معنا که پوستر باید مخاطب را ضمن درگیر کردن با موضوع خود، محتوای خود را نیز به سرعت به بیننده خود انتقال دهد.
در تعریف پوستر آمده است؛ پوستر باید جذاب، گویا، مختصر و مفید بوده و به خوبی سازماندهی شده باشد. پوستر باید تعداد محدودی از ایده‌های اصلی را بیان داشته و ذهن مخاطب را با داده‌ها و توضیحات اضافی مخدوش نسازد.
در این مقوله فرهنگی هنری یعنی پوستر، یکی از مهم‌ترین مسائل که بسیاری از بزرگان طراحی ایران مانند استاد مرحوم مرتضی ممیز ابراهیم حقیقی، فرشید مثقالی و .... همگی بر آن اصرار داشته اند این بوده که؛ در طراحی یک پوستر همیشه و همواره انتقال مطلب به مخاطب عام از طریق المان‌های تصویری راحت و آسوده باشد و قابل فهم باشد.
به راستی که این ویژگی را پوسترهای جشنواره تئاتر فجر در سالیان گذشته همواره داشتند جز امسال که مرد اول سیاستگذاری تئاتر ایران و حکمران مطلق این عرصه هنری یعنی حسین پارسائی که علاوه‌بر اینکه به صندلی ریاست مرکز هنرهای نمایشی تکیه زده و بر آن جلوس نموده و دبیری جشنواره را نیز عهده‌دار است.
در طراحی پوسترهای جشنواره امسال سعی شده که المان خنده و گریه معروف تئاتر القا شود ولی آیا به راستی این کار را کرده است؟!
قابل ذکر است این پوستر توسط یحیی پاکدل فرزند حسین پاکدل، رییس تاتر شهر طراحی شده است.
