پریشان می نویسد کلک موج امواج دریا را |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
دل هوای او دل هوای می، دل هوای بانگ عاشقانه دارد |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
تو آفتاب و جهان جز به جستجوی تو نیست |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
می جویمت چنان که لب تشنه آب را |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
سماع گوش من نامت، سماع هوش من جامت |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
با دوست پریشانم و بی دوست پریشان |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
چو تخته پاره بر موج رها رها رها من |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
اندوه بزرگی است چه باشی چه نباشی |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|
دلم گرفته ای دوست هوای گریه با من |
|
۰
۰
۰
۰
|
|
|