رونمایی از پوستر بیست و نهمین جشنواره تئاتر فجر، مهمترین رویداد تئاتر کشور، واکنش های مختلفی را توسط منتقدان به همراه داشته که در این میان به بی مفهومی و سادگی بیش از حد این پوستر اشاره شده است.
مرتضی اتابکی، طراح جوان این اثر در دفاع از اثر خود، از تغییر سلیقه مخاطبی سخن گفته که در طول این سالها به دیدن کارهای نازل عادت کرده و اثر خود را گامی در جهت ارتقای آن پنداشته در حالی که پوستر طراحی شده توسط وی بیشتر شبیه یک ایده ی اتود شده می ماند تا پوستر نهایی جشنواره ای که عنوان بین المللی را یدک می کشد.
این طراح جوان در بخش دیگری از گفتگوهایش با خبرگزاری ها این گونه به دفاع از اثرش می پردازد:
«در پوستر بیست و نهمین دوره تئاتر فجر، به شکلی متفاوت، از بافت و ترکیب بندی ساده‌ای استفاده کرده‌ام. و درباره وجود المانهای تئاتر در این پوستر جشنواره تئاتر اظهار می دارد: «در این پوستر از دایره به عنوان نماد و سمبل حرکت در تئاتر استفاده شده است؛ چرا که تئاتر همیشه حرکت را به دنبال دارد.»
این در حالیست که فضای ساکن و خنثی ی کاغذ گرافت که برای بافت و زمینه اصلی کار استفاده شده مانع هرگونه القای حس حرکت و پویایی در مخاطب می شود و فرم ناقص دایره با رنگ سفید همانند برشی دایره وار از سطح پوستر و جدا نشدن بخشی از آن از زمینه به چشم مخاطب می آید. حتی از نگاه زیبایی شناسی و مفهومی نیز نمی توان به این اثر نگاه کرد چون تنها پوچ گرایی و نامفهومی در فرم و ترکیب آن دیده می شود.
با توجه به اینکه سال گذشته نیز تجربه سپردن طراحی پوستر جشنواره تئاتر به طراحی جوان با اقبال منتقدان و بیشتر از همه مخاطبان عام مواجه نشد، شایسته بود که امسال متولیان جشنواره با رویکردی حرفه ای تر به این مقوله دوباره مرتکب اشتباه نمی شدند و اعتبار جشنواره را با سپردن کار به کاردان بالاتر می بردند هر چند که شواهد نشان آن دارد که طراحی پوستر جشنواره برای مسئولین تئاتر اهمیت چندانی نداشته و از اولویت های آخر در امور جشنواره باشد.
بهتر است به گفته طراح این پوستر قضاوت درباره خوب یا بد بودن پوستر بیست و نهمین جشنواره تئاتر فجر را بر عهده مخاطبان و مردم قرار دهیم...